Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Φθινοπώριασε...

Φθινοπώριασε κι άρχισα αργά και σταθερά να κάνω αλλαγές στο σπίτι. Μαζί με τα πλυσίματα και τα συμμαζέματα πιάστηκα και με τη διακόσμηση. Βαρέθηκα να βλέπω τους αστερίες και τα βότσαλα, δε μ' εμπνέουν πια...
Έβγαλα πάλι όλα τα κουκουνάρια, τις κολοκύθες, τα μανιτάρια, τους φλοιούς, ακόμη και δυο κλαράκια με βαμβάκι. Με όλα αυτά τα καφέ, κίτρινα και πορτοκαλοκόκκινα, ζέστανε ο χώρος.

Δεξιά: άγρια, αποξηραμένα λουλουδάκια που είχα μαζέψει από την εκδρομή μας στα Πιέρια

Γέμισα ένα καλάθι με διάφορα κουκουνάρια, διακοσμητικές κολοκύθες και ξύλα με λειχήνες, που τα μάζεψα καθώς κατέβαινα από τον Αρβανίτη.


Σε ένα μαγαζάκι με χάντρες και υλικά για κοσμήματα, βρήκα μικρά φτερά. Μου άρεσαν τόσο, που σκέφτηκα να τα δέσω σε κλωστή και να τα κρεμάσω στα κλαδιά.
Κι έτσι δημιούργησα μια γωνιά γεμάτη με φτερά, αληθινά και ψεύτικα.


Γέμισα ένα παλιό κασπώ με βρύα και στερέωσα επάνω ψεύτικα μανιτάρια, ξύλα και φύλλα.


Το έβαλα πλάι στις κρασπέντιες που τόσο μ' αρέσουν - και που ανέλπιστα εντόπισα στο ανθοπωλείο της γειτονιάς μας - και στα ρόδια που έκοψα από την ροδιά μας στην Κατερίνη.

Αριστερά: κρασπέντια  Δεξιά: καρποί από σαμπούκο

Έπειτα είχαν σειρά τα πλατανόφυλλα, με τα οποία στόλισα λίγα κλαδιά αλλά και τον τοίχο.
Εκτύπωσα από το διαδίκτυο και μια φωτογραφία που μου άρεσε πολύ, όπου δυο χέρια κρατούν φύλλα φθινοπωρινά και την κορνίζωσα. Σ' ένα κλαδί κρέμασα δυο παλιά στεφανάκια κι από κάτω κόλλησα τον μικρό κι αγαπημένο κοκκινολαίμη.


Με ένα κερί και λίγα κουκουνάρια, ολοκληρώθηκε κι αυτή η γωνιά.


Αυτά ως εδώ. Η αλήθεια είναι ότι έχω τόσα στον νου μου, που δεν νομίζω να τα προλάβω όλα. 
Αλλά δεν πειράζει!
Σας αφήνω με ευχές για μια καλή εβδομάδα!

Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook 


Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Χωριάτικο γεμιστό ψωμί

Φέτος επέστρεψα δυναμικά στην κουζίνα μου. 
Μετά το καλοκαιρινό ραχάτι, όπου μαγείρευε κυρίως η μαμά μου και αφού δεν έφτιαξα για δύο μήνες ούτε ένα τόσο δα γλυκάκι, αποφάσισα να επιστρέψω δυναμικά και με περισσότερη φαντασία. Γιατί ναι μεν - όπως έχετε καταλάβει - λατρεύω να φτιάχνω γλυκά, η μαγειρική όμως δεν μ' ενθουσιάζει καθόλου. Από την άλλη τα παιδιά μεγαλώνουν και θέλουν περισσότερη ποικιλία, χώρια που βαριούνται τα ίδια και τα ίδια - τα μακαρόνια εξαιρούνται φυσικά!
Πήρα λοιπόν την απόφαση να ξεσκονίσω όλες μου τις συνταγές, τους τσελεμεντέδες, το διαδίκτυο και ό,τι άλλο υπάρχει, ώστε να δοκιμάσω πολλές και νέες γεύσεις στο φαγητό. Σκέφτομαι μάλιστα να δοκιμάσω τις περισσότερες συνταγές από το βιβλίο του Jamie Oliver κι ας μην έχω το δικό του συνεργείο καθαρισμού, να γυαλίσει μετά την κουζίνα μου...
Βέβαια η μεγαλύτερή μου σπαζοκεφαλιά είναι τα σνακ των παιδιών, γιατί όσες ιδέες κι αν κατεβάζω, κάποια πράγματα αρνούνται πεισματικά να τα φάνε και ειδικά ο μικρός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σκαρφίζομαι και να δοκιμάζω πολλά και διαφορετικά σνακ.
Όταν λοιπόν, διαβάζοντας ένα ξένο περιοδικό, έπεσα στην παρακάτω ιδέα, τη δοκίμασα δίχως δεύτερη σκέψη.
Δεν ακολούθησα τη συνταγή του περιοδικού, πήρα απλώς την κεντρική ιδέα και την προσάρμοσα στα γούστα μας. Και ποια είναι η κεντρική ιδέα;
Ένα καρβελάκι χωριάτικο ψωμί, το οποίο μεταμορφώνεται σε ένα απολαυστικό πρωινό ή ακόμη και βραδινό μεζέ.


Αγόρασα λοιπόν ένα καρβελάκι και του χάραξα με ένα μαχαίρι κάθετες και οριζόντιες λωρίδες, σχηματίζοντας έτσι μικρά τετράγωνα (προσοχή, δεν κόβουμε τον πάτο του ψωμιού). 
Σε ένα μπολ ανακάτεψα περίπου 100 γρ βούτυρο με ψιλοκομμένο μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι. 
Έκοψα 4-5 ντοματίνια σε μικρούς κύβους και 4-5 φέτες γκούντα σε λωρίδες.


Άπλωσα καλά το μείγμα βουτύρου σε όλο το εσωτερικό του ψωμιού κι έπειτα το γέμισα με τα ντοματίνια και το γκούντα. Τέλος άλειψα ελάχιστα την επιφάνεια του ψωμιού με λίγο ελαιόλαδο. 


Το έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς για 15-20 λεπτά (μέχρι να λιώσει το τυρί και να ξεροψηθεί το ψωμί).



Τι να σας πω, ότι δεν μας άρεσε; Θα ήταν ψέμα!
Ιδανικά τρώγεται μόλις βγει από τον φούρνο, έτσι ζεστό και τραγανό.
Στα παιδιά θύμισε τοστάκι.
Εγώ, το έφαγα για πρωινό, αν και θα μπορούσε να συνοδεύσει πολύ καλά και ένα ωραίο κρασί, ένα βραδάκι με καλή παρέα. Αν μάλιστα το δοκιμάσετε επιπλέον με μοτσαρέλα, σκορδάκι, μανιτάρια και πιπεριές θα είναι σαν να γεύεστε μια πίτσα.
Βάλτε φαντασία! 



Εκτός αυτού βέβαια, αποτελεί και μια οπτασία στο τραπέζι, είναι πράγματι πολύ εντυπωσιακό και ενώ μοιάζει δύσκολο, είναι στην πραγματικότητα  πανεύκολο, αφού η προετοιμασία του δε χρειάζεται παραπάνω από 20 λεπτά.


Νομίζω ότι αξίζει να το δοκιμάσετε, ας πούμε το πρωινό της Κυριακής.
Σας φιλώ ως την επόμενη φορά!

Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Μυρωδικά, βότανα και σπόροι

Διαπιστώνω πως όλο και περισσότεροι φίλοι μου ανοίγουν δικές τους επιχειρήσεις. Δεν το βάζουν κάτω και ρισκάρουν! Αυτό βέβαια είναι πολύ ελπιδοφόρο και όμορφο συνάμα, αφού τα μαγαζάκια που ανοίγουν είναι κουκλίστικα. 
Έτσι και ο παλιός και σχολικός μου φίλος, ο Φώτης. Μαζί με την γυναίκα του, την Ράνια, αποφάσισαν πριν περίπου έναν χρόνο, ν' ανοίξουν "το Μπαχαράδικο" στην Κατερίνη. 
Ένα μαγαζί γουστόζικο, που όταν περνάς το κατώφλι του, νιώθεις να κατακλύζεσαι από εκατοντάδες μυρωδιές. Ένας χώρος φτιαγμένος με μεράκι και μπόλικη αγάπη για το αντικείμενο.
Στο μαγαζί βρίσκει κανείς σχεδόν τα πάντα από μπαχαρικά, μυρωδικά, βοτάνια, σάλτσες, χειροποίητα ζυμαρικά, δημητριακά και άλλα πολλά.


Εγώ βέβαια ενθουσιάστηκα με όλα τα ζαχαρωτά και τα πολύχρωμα κας κας. Επίσης μπορεί να βρει κανείς χρώματα ζαχαροπλαστικής, βανίλιες, και και και... Το καλύτερο είναι ότι τα παιδιά έστησαν και ένα διαδικτυακό κατάστημα, για όλους εμάς που δεν ζούμε Κατερίνη και θα θέλαμε πολύ να δοκιμάσουμε προϊόντα τους. Εδώ (κλικ) μπορείτε να του ρίξετε μια ματιά.


Κι επειδή με έχουν μάθει καλά, μου ετοίμασαν μια όμορφη σακούλα, γεμάτη ένα σωρό καλούδια για να στολίσω τα γλυκά μας, αλλά και να νοστιμίσω τα φαγητά μας. 
Εγώ από την άλλη, αγόρασα προϊόντα με γεύσεις που μου είναι γνώριμες, όμως αποφάσισα να δοκιμάσω και νέες, όπως για παράδειγμα, τους σπόρους chia, που μπαίνουν στο γάλα και στις σαλάτες ή ακόμα και στο ρύζι. 

Αριστερά: λίγα από τα πολύχρωμα δώρα μου
Δεξιά: δεν παρέλειψα ν' αγοράσω βρώμη και λιναρόσπορο. Στο επάνω βάζο, βρίσκονται οι  ασπρόμαυροι σπόροι  chia

Επίσης, τον καιρό που ήμασταν Κατερίνη, πραγματοποιήθηκε στο πάρκο της πόλης μια οικογιορτή. Διάφοροι χειροτέχνες, οικοκαλλιεργητές, εθελοντές κλπ, έστησαν τους πάγκους με τα προϊόντα τους και τους άφησαν εκεί για τρεις ολόκληρες ημέρες. Άνθρωποι μιας εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας, την οποία θαύμασα και ζήλεψα πραγματικά. Ζούσαν στο πάρκο, κοιμόντουσαν στις σκηνές τους, απαντούσαν σε όλες μας τις ερωτήσεις, μας έδιναν συμβουλές, έκαναν σεμινάρια, έραβαν, έπλεκαν, ζωγράφιζαν και το βράδυ τραγουδούσαν με τις κιθάρες αγκαλιά. Μια οικογιορτή αλληλεγγύης.
Είναι περιττό ν' αναφέρω ότι ήθελα να σηκώσω τα πάντα και να τα πάρω μαζί μου στο σπίτι.

Σιγά που δεν θα δοκίμαζαν την αιώρα...

Έφυγα με σακούλες γεμάτες με σάλτσες (κάθε χρόνο λέω να φτιάξω μόνη και κάθε χρόνο το αναβάλλω...), με μέλι, με χίλια δυο τσάγια και μυρωδικά και με μια μάσκα προσώπου από άργιλο.

Φλαμούρι, Λουΐζα, Μέντα, Λεβάντα
Αχίλλεια, που ναι μεν είναι πολύ πικρή, αλλά και πολύ όμορφη. Σκέτο στολίδι.

Επίσης έχω ακόμη από πέρυσι το ανάμεικτο τσάι της πεθεράς μου - το οποίο αγαπάμε πολύ και πίνουμε ασταμάτητα - έχω μπόλικο τσάι του βουνού και διάφορα άλλα χριστουγεννιάτικα, με μήλο-πορτοκάλι-κανέλα-καβουρντισμένα αμύγδαλα-γαρίφαλο κλπ. 
Να δω τι θα πρωτοπιούμε. Νομίζω πως πρέπει να κόψουμε τον καφέ και να το ρίξουμε στο τσάι...


Η αλήθεια είναι ότι φέτος έκανα στροφή προς την υγιεινή. Γέμισα τα ντουλάπια κι ελπίζω μέχρι το άλλο καλοκαίρι να τα έχουμε γευτεί όλα!
Τι; Αν τώρα που το έριξα στην υγιεινή θα κόψω τα γλυκά; Α, όλα κι όλα! Αυτές οι μικρές αμαρτίες (τοσοδούλες) είναι το αλατοπίπερό μου. 
Ναι, θα ψήσουμε πολλά γλυκά μαζί και αυτήν τη σεζόν!

Καλή εβδομάδα σε όλους!
Σας φιλώ

 Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Αύγουστος 2013

Κάθομαι εδώ και ώρα μπροστά στη λευκή οθόνη, κοιτάζοντας τον κέρσορα που αναβοσβήνει. Οι φωτογραφίες του Αυγούστου είναι έτοιμες, αλλά εγώ δεν ξέρω τι να γράψω ή μάλλον από πού ν' αρχίσω.

Δεν έκανα πολλά αυτόν τον Αύγουστο, έκανα όμως ένα πράγμα: τον ρούφηξα ως το μεδούλι!
Τον γέμισα με οικείες σπιτικές μυρωδιές - αυτές των γονιών μου, τον γέμισα με εκδρομές σε βουνό και θάλασσα, τον γέμισα με γιορτές και γέλια, τον γέμισα με βιβλία που με ταξίδεψαν, τον γέμισα με απίθανα φαγοπότια, τον γέμισα με αγαπημένους φίλους, συγγενείς και παιδιά! Αχ αυτά τα παιδιά μας... πόσο μεγάλωσαν!

Εκεί, στο σπίτι της Κατερίνης, που έτσι απλά πήρε ανάσα και γέμισε ζωή, τα χαζεύαμε να κάθονται στα σκαλοπάτια και να κάνουν απίστευτες συζητήσεις, τις οποίες κρυφακούγαμε μ' ενδιαφέρον και χαμόγελα. Μεγάλωσαν τόσο, που πια μας εκτοπίζουν από τη βεράντα, το σαλόνι, τα κρεβάτια μας!

Κατερίνη
Με τρεις κατιφέδες μας καλωσόρισε ο μπαμπάς μου στο σπίτι. Έναν για καθεμιά μας, μαμά και κόρες

Μονίμως ημίγυμνοι, μαυρισμένοι και με τσακισμένα πόδια, εξερευνούσαν τα πάντα γύρω τους, κάνοντας σαματά. Χόρτασαν παιχνίδι, βόλτες, μπουγέλα, γλυκατζούρες, καυγάδες, μπάνια, ακόμη και ψάρεμα.

Μετά το κουραστικό μπάνιο στην πισίνα, εξαφάνισαν τις φτερούγες που ψήνονταν παραδίπλα...

Το σαπούνι τους - ένα κακόμοιρο παπάκι - ήταν πάντα γεμάτο μαύρα ζουμιά και λάσπες.


Ο Φαίδωνας κι ο Ορφέας έπιναν γάλα κι "έξω απ' την πόρτα". Ούτε δευτερόλεπτο δεν άντεχαν μέσα. Ολημερίς στα χώματα ή στο πάρκο με τα πατίνια για αγώνες, κούνια, σκαρφάλωμα.

Παρατηρώντας μικρά ψαράκια

Φέτος είχαμε και πολλές πρωτιές για τον Φαίδωνα! Ο μεγάλος του ξάδερφος, ο Άγγελος, του έμαθε να κάνει ποδήλατο δίχως βοηθητικές. Αυτό που μας εντυπωσίασε, ήταν που δεν εμπιστευόταν κανέναν μας, παρά μόνο τον Άγγελο. Μέσα σε μια ώρα, ο ξάδερφός του, κατάφερε να του μάθει να κρατά την ισορροπία του κι από εκείνη την ημέρα κι έπειτα, δεν πήγε πουθενά περπατώντας! Από πίσω, πιστός ακόλουθός του, ο Ορφέας με το πατίνι!


Έπειτα ήταν και το κολύμπι. Με δύο μόλις μαθήματα έπιασε το νόημα κι έμαθε να επιπλέει, δίχως μπρατσάκια πια, να διανύει μικρές αποστάσεις, αλλά και ν' ανεβαίνει στην επιφάνεια του νερού μετά από βουτιά!
Τελικά η καλύτερη περίοδος για μάθηση κι εκπαίδευση είναι το καλοκαίρι!

Κάνοντας βουτιές με τη βοήθεια του δασκάλου του

Η γιορτή της μαμάς μου και η άφιξη του μικρού μας ανιψιού Miguel από Αγγλία, μας συγκέντρωσαν σε μέρη γνώριμα κι αγαπημένα. Στον Πλαταμώνα.

Αριστερά: Ο μικρός Miguel στην αγκαλιά του μπαμπά του και η αδερφή μου επί το έργον
Δεξιά: Κοντά στην μαμά μου που γιόρταζε, παραλάβαμε κι εμείς ένα λουλουδάκι από τ' ανίψια μας
Τα παιδιά αραγμένα στο μπαλκόνι

Καθίσαμε γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι για να γιορτάσουμε και κατά τη διάρκεια του απογευματινού καφέ χαζέψαμε φωτογραφίες από τα παλιά, τότε που οι γονείς μας είχαν την ηλικία μας. Είδαμε φίλους και συγγενείς που χάθηκαν μα δεν ξεχάστηκαν και νοσταλγήσαμε άλλες εποχές.

Τ' αγόρια βγήκαν μια βόλτα στο λιμάνι με τον θείο τους Νίκο, που τους βλέπει μια φορά το χρόνο, όταν έρχεται από Αγγλία. Τους έδειξε τα ψάρια, τα σκάφη, την παραλία, στην οποία θυμάται τον εαυτό του παιδί...


 Και καθώς τους παρατηρούσα από μακριά, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα ν' αποτυπώσω κι εγώ μια "ιστορική" φωτογραφία...


Τους φαντάστηκα πάνω από μια φωτογραφία παλιοκαιρισμένη, που θα την κοιτάζουν μετά από πολλά χρόνια και θα ρωτάνε μεταξύ τους: που είμαστε εδώ; Ποιος είναι αυτός; Αλήθεια; Απίστευτο! Κοίτα πως ήμασταν...
Μια φωτογραφία σαν αυτήν:


Τώρα πια ο Αύγουστος αποτελεί παρελθόν και κοντεύει να βγει κι ο Σεπτέμβρης. 
Εμείς επιστρέψαμε στην έδρα μας και όλοι οι υπόλοιποι το ίδιο, τα σχολεία άρχισαν κι επικρατεί πια ησυχία.

Κρατάω γερά στην μνήμη μου το φωτισμένο λιμάνι του Πλαταμώνα...


τις παιδικές φωνές, τα γέλια, τους χορούς, τα τραγούδια και τ' αγαπημένα πρόσωπα...

Ο Ορφέας τραγουδάει με τον θείο Νίκο "φεγγαράκι μου λαμπρό"

τα ταξιδιάρικα βιβλία...


τα μπάνια, τον καυτό ήλιο, το καπέλο μου...


και αποχαιρετώ το ένα και μοναδικό καλοκαίρι του 2013, με μια φωτογραφία που ζήλεψα και εμπνεύστηκα από μιαν άλλη.


Τώρα πια, μένει να σας πω με σιγουριά ένα μόνο πράγμα φίλοι μου αγαπημένοι:
καλό φθινόπωρο!!


Litsa

Επισκεφθείτε το "Home" στο facebook http://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286