Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Με ξύλα και τέσσερα κεριά

Θυμάμαι ακόμα ξεκάθαρα, εκείνες τις Δευτέρες στο γερμανικό σχολείο! Εκείνες όπου άναβε το πρώτο κατακόκκινο κερί από τα τέσσερα, που βρίσκονταν πάνω στο πελώριο στεφάνι, κρεμασμένο στην είσοδο του σχολείου μας. Ένα στεφάνι φτιαγμένο από κλαδιά ελάτου και στολισμένο με κόκκινους καρπούς. Υπέροχο. Μόλις μπαίναμε σχολείο και βλέπαμε το πρώτο κερί αναμμένο, ξέραμε όλοι ότι τώρα πια μετράμε αντίστροφα προς την ημέρα των Χριστουγέννων! Και παρόλο που στο σχολείο δεν ήμασταν όλοι Γερμανοί και το στεφάνι δεν ήταν μέρος των εθίμων και παραδόσεων όλων μας, όταν βλέπαμε εκείνο το πρώτο κερί να τρεμοπαίζει, νιώθαμε όλοι μα όλοι την ίδια χαρά! Την ίδια γιορτινή διάθεση!
Σύμφωνα με την ιστορία, ο Θεολόγος και Παιδαγωγός Wichern, είχε υπό την προστασία του αρκετά παιδιά που ζούσαν στη φτώχεια. Το 1839 λοιπόν, επειδή τα παιδιά κατά τη διάρκεια της περιόδου που λέγεται Advent (Έλευση) ρωτούσαν συνεχώς πότε φτάνει επιτέλους η μέρα των Χριστουγέννων, αποφάσισε να φτιάξει από έναν παλιό τροχό μια ξύλινη στεφάνη, πάνω στην οποία στερέωσε 20 μικρά κόκκινα κεριά και τέσσερα μεγάλα λευκά. Κάθε μέρα άναβε κι από ένα νέο μικρό κερί, ενώ τις Κυριακές άναβε από ένα μεγάλο, μέχρι που έφτανε η μέρα των Χριστουγέννων. Έτσι τα παιδιά γνώριζαν, πως όταν ανάψουν όλα τα κεριά, θα είναι πια Χριστούγεννα. 
Με την πάροδο των χρόνων το έθιμο απλοποιήθηκε και παρέμειναν μόνο τα 4 μεγάλα κεριά, ένα για κάθε Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα. Το πρώτο ανάβει τέσσερις Κυριακές πριν την ημέρα των Χριστουγέννων, το δεύτερο τρεις Κυριακές κ.ο.κ.



Αύριο είναι η πρώτη Κυριακή και φέτος για πρώτη φορά αποφάσισα να ετοιμάσω τέσσερα κεριά. Όχι όμως με τη μορφή ενός στεφανιού, παρόλο που μου αρέσει πολύ! Έφτιαξα κάτι πιο απλό:
Μου έκοψε ο Ανδρέας τέσσερα μικρά κομμάτια από τα ξύλα μας και πάνω τους τοποθέτησα λευκά κεριά. Έβαλα αριθμούς που είχα προμηθευτεί πέρυσι από Γερμανία, τα στόλισα με μικρές μπάλες και κορδέλες και τα τοποθέτησα επάνω στο τζάκι.



Το τζάκι φέτος δεν είναι πολύ στολισμένο. Έχει πάνω του μόνο φυσικά στολίδια, ξύλινα και σε φυσικά γήινα χρώματα. Λίγα κλαδιά, τα βαμμένα βελανίδια, κάστανα, ξύλα και τα αγαπημένα μου ελάφια.



Κι αφού το ξύλο έχει την τιμητική του, πήρα μια "φέτα" κορμού, που επίσης μου είχε φέρει πριν καιρό ο Ανδρέας, άπλωσα επάνω της ατλακόλ και την πασπάλισα με συνθετικό χιόνι. 


Τοποθέτησα εκεί όλα τα μικροσκοπικά σπίτια, δέντρα κλπ για να φτιάξω ένα μικρό χωριουδάκι, κυρίως για τα παιδιά. Μάλιστα σε ένα από τα αυτοκίνητά τους, έδεσα ένα δέντρο, ιδέα που είχα δει να κυκλοφορεί στο pinterest  και μου άρεσε πολύ!


Αύριο λοιπόν θα ανάψουμε το πρώτο κερί της προεόρτιας περιόδου, αλλά προς το παρόν γιορτάζουμε! Έχουμε διπλή γιορτή σήμερα, αφού έχει γενέθλια ο ανιψιός μου και γιορτάζει ο μεγάλος άντρας του σπιτιού μας, ο δικός μας Ανδρέας!
Να σας χαιρόμαστε!
Χρόνια Πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook
https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικα ημερολόγια για μικρούς και μεγάλους...

Τελικά το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο το έχω καθιερώσει. Είναι ένα έθιμο, που προφανώς έρχεται απ΄τα ξένα, αλλά μ΄αρέσει πολύ και εδώ και τρία χρόνια (2011, 2012) ετοιμάζω ένα για τα παιδιά.
Τίποτα πολύπλοκο, ούτε κάτι ιδιαίτερα φαντασμαγορικό! Ακόμη και τα δωράκια τους είναι μικροσκοπικά και σχεδόν ασήμαντα, γι αυτούς όμως είναι σπουδαία! Τα περισσότερα είναι μικρά γλυκά, αν και φέτος αποφάσισα να τους χαρίσω και πρακτικά δώρα, όπως π.χ. οδοντόβουρτσες! Αυτή την ιδέα μου την έδωσε η κουμπάρα μας η Κατρίνε, όταν ήρθε εδώ πριν λίγες ημέρες. Η Κατρίνε λοιπόν, είναι Νορβηγίδα και μου εξήγησε ότι στα μέρη της συνηθίζουν να κάνουν τέτοιου τύπου δώρα, δηλ. αντικείμενα πρακτικά ή καθημερινής χρήσης. Το υιοθέτησα λοιπόν και είμαι σίγουρη ότι θα χαρούν πολύ, γιατί τα παιδιά χαίρονται και μόνο που βλέπουν το ημερολόγιο κρεμασμένο έξω απ΄το δωμάτιό τους. Χαίρονται και μόνο που μπήκα στη διαδικασία να ετοιμάσω κάτι γι αυτούς, λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

Έβαλα τα δώρα τους σε μικρά χάρτινα σακουλάκια και τα κρέμασα σε ένα διακοσμητικό κλαδί, στην πόρτα του δωματίου τους. 


Τώρα μένει μόνο να μπει ο Δεκέμβρης, ώστε ν΄αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση!


Φέτος όμως αποφάσισα να ετοιμάσω ακόμη ένα ημερολόγιο. Όχι για παιδί, αλλά για την αδερφή μου. Ο λόγος; Κανένας, έτσι απλά! Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε το παιδί μέσα μας και πρέπει να το φροντίζουμε. Γιατί είμαι σίγουρη ότι οι πρώτες 24 μέρες του Δεκέμβρη θα ξεκινούν με ένα χαμόγελο. Γιατί δεν το περίμενε με τίποτα και ξέρω ότι αγαπάει τις εκπλήξεις!

Αγόρασα σακουλάκια, εκτύπωσα αριθμούς από το διαδίκτυο, πήρα τις κορδέλες, τα αυτοκόλλητα, τα washi tapes και ό,τι άλλο χρειαζόμουν και έπιασα δουλειά.


Όσο για τα δώρα... λυπάμαι που δεν μπορώ να τ' αποκαλύψω, διότι θα τα διαβάσει και θα χαλάσει η έκπληξη. Μπορώ όμως να σας πω ότι είναι πραγματικά ασήμαντα. Το γεγονός όμως ότι συνδέονται όλα με τα παιδικά μας χρόνια, τα κάνει πολύ σημαντικά. Τα κάνει ανεκτίμητα! Γιατί οι μυρωδιές και οι γεύσεις των παιδικών μας χρόνων, παραμένουν αναλλοίωτες στην μνήμη μας...  Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει με τη δική μου μνήμη.


Γιατί δεν το δοκιμάζατε κι εσείς; Ποιος είπε ότι το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο είναι μόνο για τα παιδιά; Ποιος δεν έχει ανάγκη από καθημερινές μικρές εκπλήξεις ή από την αίσθηση ότι κάποιος τον νοιάζεται και σκέφτηκε να του ετοιμάσει 24 μοναδικά δωράκια;
Εγώ πάντως θα ξετρελαινόμουν από την χαρά μου! Με ξέρετε τώρα...

Σας φιλώ και υπόσχομαι να επανέλθω σύντομα!

Litsa 


 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook
https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Και το στόλισμα συνεχίζεται...

Πριν απ'ολα θα 'θελα να σας ευχαριστήσω πολύ πολύ για τις ευχές σας μετά τη χθεσινή αποκάλυψη του διαδικτυακού περιοδικού Cook Craft Create!  Σας ευχαριστώ για κάθε μήνυμα, σχόλιο και κάθε όμορφη σκέψη που μοιραστήκατε μαζί μας.
Η αλήθεια είναι ότι το χάρηκα πολύ και ανυπομονώ για το επόμενο τεύχος!

Λοιπόν, στα στολίσματά μας τώρα, τα οποία επιτέλους τελείωσαν, γιατί δεν άντεχα άλλο να βλέπω κούτες μέσα στο σαλόνι. Το Σάββατο βάλαμε τα τελευταία στολίδια και την - βροχερή - Κυριακή χαρήκαμε το ανανεωμένο μας σπιτάκι με μια κούπα ζεστό καφέ.

Παρασκευή βράδυ, βρέθηκα να στολίζω το δέντρο, αφού ο Φαίδωνας δεν μπορούσε να περιμένει μέχρι το Σάββατο. Στην αρχή είπα "εντάξει ας βάλουμε ένα-δύο στολιδάκια και τα υπόλοιπα αύριο" και τελικά το ένα έφερε το άλλο και ξαφνικά, μετά από μία ώρα, το δέντρο ήταν έτοιμο. Φυσικά οι φωτογραφίες είναι από την επόμενη μέρα, που ξύπνησαν ενθουσιασμένοι!


Φέτος αποφάσισα να δοκιμάσω και κάτι άλλο. Κάθε χρόνο θαυμάζω στα ξένα περιοδικά τις στολισμένες γιρλάντες γύρω από τις πόρτες. Το δοκίμασα στην είσοδό μας και τελικά μου άρεσε πολύ! Κρέμασα επάνω στην γιρλάντα όλα τα μπισκοτοστολίδια και η είσοδος πραγματικά μεταμορφώθηκε! 
Χμ, του χρόνου η γιρλάντα θα είναι μεγαλύτερη, ώστε να φτάνει μέχρι κάτω.


Στη γωνιά των λουλουδιών κρέμασα μια λινάτσα που γράφει επάνω "NOEL". Την έφτιαξα μόνη μου με τρόπο πανεύκολο, μην φανταστείτε ότι έπιασα βελόνι, όλα με κόλλα τα έκανα. Έκοψα από διαφορετικά υφάσματα τα γράμματα της λέξης και τα κόλλησα επάνω σε ένα κομμάτι λινάτσας.
Στη δεξιά πλευρά πέρασα από τις τρύπες μια κορδέλα και από εκεί κρέμασα το δεντράκι που είχα φτιάξει πριν μέρες.


Από χαρτόνια με γκλίτερ, έκοψα αστέρια διαφορετικού μεγέθους. Στην ανάποδη πλευρά τους, τα χάραξα ελαφρώς με ένα ψαλίδι από γωνία σε γωνία και έπειτα τα δίπλωσα στο σημείο όπου ήταν χαραγμένα. Αυτό δίνει στο αστέρι μια τρισδιάστατη όψη. 
Ελπίζω η φωτογραφία παρακάτω να σας βοηθήσει, διαφορετικά θα βρείτε πολλά σχετικά βιντεάκια στο youtube.


Με λίγο blu tack τα κόλλησα στον τοίχο και είναι πολύ εντυπωσιακά. Όσο πιο μεγάλα, τόσο πιο όμορφα!

 

Για το τέλος άφησα το στεφάνι της εισόδου. Είπαμε, τα στεφάνια είναι απαραίτητα!
Ήθελα κάτι που να παραπέμπει σε χιόνι και σκέφτηκα ότι το βαμβάκι είναι κατάλληλο.
Χρειάστηκα ένα στεφάνι από φελιζόλ, βαμβάκι, με το οποίο σχημάτισα μικρές μπάλες (υπάρχει όμως και έτοιμο στην αγορά) και το πιστόλι σιλικόνης, με το οποίο κόλλησα το βαμβάκι επάνω στο στεφάνι. 


Για να μην είναι πολύ σκέτο, καρφίτσωσα και λίγες κόκκινες μπάλες και στο κάτω μέρος του στεφανιού, τρύπωσα ένα ξυλάκι για σουβλάκι. Επάνω του κόλλησα λίγο βαμβάκι, μανιταράκια και ένα μικρό ελάφι.
Στο τέλος ψέκασα το βαμβάκι με λακ μαλλιών (μη γελάτε, αυτήν είχα εύκαιρη) και το πασπάλισα με λευκό γκλίτερ, για να γυαλίζει ελαφρώς. 
Έτοιμο!


Όμως όχι, δεν τελείωσα, αφού φέτος ο Φαίδωνας φαγώθηκε να στολίσουμε και το δωμάτιό τους. Δεν στόλιζα ποτέ πουθενά αλλού πέρα από το σαλόνι, αλλά  αυτή τη φορά το έκανα. Σε μια μικρή γωνιά στο δωμάτιό τους βάλαμε ένα μικρό δεντράκι, το οποίο στόλισαν μόνοι τους με τα μπισκοτοστολίδια που μας έφτιαξε πριν χρόνια η αδερφή μου. Βάλαμε και πολύχρωμα λαμπάκια και είναι πολύ ικανοποιημένοι!


Όσο για τα λαμπάκια, όχι δεν τα ακουμπάνε, ούτε τα πειράζουν, θέλουν μόνο να τα βλέπουν ν' αναβοσβήνουν.


Τώρα πια είναι όλα στη θέση τους και στην τραπεζαρία δεν επικρατεί χάος, αφού όλες οι κούτες ξανατοποθετήθηκαν στο πατάρι. Θα τις κατεβάσουμε πάλι... του χρόνου, όταν ξεστολίσουμε!


Αλλά ως τότε θ' απολαμβάνουμε όλα τα μικροσκοπικά λαμπιόνια!


Σας φιλώ και εύχομαι καλά στολίσματα σε όσους δεν τελείωσαν ή δεν άρχισαν καν!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook
https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Cook Craft Create

Πριν περίπου έναν μήνα δέχτηκα μια πρόταση συνεργασίας από την ταλαντούχα Αθηνά.
Η Αθηνά είχε μια καταπληκτική ιδέα και πολύ δημιουργική και μου ζήτησε να είμαι ένα από τα μέλη που θα βοηθήσουν στην πραγματοποίησή της.
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να αρνηθώ, γιατί φοβόμουν πως δεν θα μπορούσα να είμαι συνεπής (πράγμα που απεχθάνομαι). Όμως η πρότασή της ήταν τόσο δελεαστική που δεν μπόρεσα να της αντισταθώ. Από την άλλη η Αθηνά με διαβεβαίωσε ότι δεν θα γίνεται συχνά, οπότε θα έχω αρκετό χρόνο στη διάθεσή μου να προετοιμαστώ. Τελικά διαπίστωσα πως δεν ήμουν καθόλου μόνη σε όλο αυτό το "πρότζεκτ", αφού συμμετέχουν και άλλες πολύ ταλαντούχες bloggers και μάλιστα μαμάδες (για την ακρίβεια, μωρομάνες οι περισσότερες!). 
Ε λοιπόν, σκέφτηκα ότι είμαστε πολύ γενναίες, απορώ πως θα τα προλάβουμε όλα!

Νομίζω πως είναι ώρα να σας αποκαλύψω περί τίνος πρόκειται ε;
Το πρώτο μας διαδικτυακό περιοδικό είναι γεγονός και είμαστε πολύ χαρούμενες, γιατί παρά τον αρχικό πανικό, τα καταφέραμε! Θέλαμε βλέπετε να είναι έτοιμο πριν τα Χριστούγεννα, ώστε να μοιραστούμε μαζί σας γιορτινές κατασκευές, διακοσμήσεις, ιδέες για δώρα, συνταγές και πολλά άλλα που μπορεί να σας φανούν χρήσιμα.
Ένα περιοδικό που απλώς θα ξεφυλλίζετε με το ποντίκι του υπολογιστή σας και όχι με το χέρι.

Είμαι πραγματικά χαρούμενη γι αυτή τη δουλειά και περίμενα με αγωνία να βγει στον αέρα.
Αξίζουν πολλά μπράβο σε όλα τα ταλαντούχα κορίτσια (των οποίων τα ονόματα δεν αναφέρω εδώ, αφού θα τα δείτε στο περιοδικό) μα τα περισσότερα αξίζουν στην Αθηνά, η οποία μόλις έλαβε από όλες μας τα θέματα και τις φωτογραφίες, έκανε τα μαγικά της, έστησε το περιοδικό και του έδωσε την τελική του μορφή.



Λέω λοιπόν, να φτιάξετε ένα καφεδάκι, να καθίσετε αναπαυτικά και να ξεφυλλίσετε αυτό το χριστουγεννιάτικο πρώτο τεύχος του "Cook Craft Create", πατώντας ΕΔΩ
Επίσης μπορείτε να παρακολουθείτε τη σελίδα του στο facebook.

Καλή διασκέδαση!

Υ.Γ. το δικό μου θέμα είναι τα "Σοκολατάκια σε συσκευασία δώρου" και είμαι διπλά χαρούμενη, γιατί για το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους, επιλέχθηκε μία από τις φωτογραφίες μου!
Αθηνά, ευχαριστώ για όλα!


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook
https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Τα πρώτα στολίσματα

Πέρυσι τα Χριστούγεννα δεν ήθελα το σπίτι φορτωμένο. Λίγα στολίδια και καλά, σκεφτόμουν, εκτός αυτού, θα φεύγαμε Γερμανία, οπότε θα ήμασταν δύο εβδομάδες εκτός.
Φέτος δεν μας προέκυψε ταξίδι, οπότε αυτό που μου προέκυψε, είναι μια διάθεση άκρως γιορτινή, παιχνιδιάρικη και με πολύ γκλίτερ!
Πριν λίγες ημέρες μάλιστα, όταν διάβασα αυτό (κλικ) το κείμενο, αποφάσισα ότι φέτος θα κατεβάσω όλα τα στολίδια και θα γίνει χαμός! Είχα διάθεση για υπερβολές, μα περισσότερο είχα ανάγκη να χαρώ, να χορτάσει το μάτι μου χρώμα, φως και χρυσόσκονη. Και ναι, στα πλαίσια αυτής της υπερβολής, είναι και να δοκιμάσω ένα σωρό συνταγές, να κάνω κατασκευές με τα παιδιά, να στείλω κάρτες, να να να... Αυτό βέβαια που δεν είχα υπολογίσει είναι η κούραση και η αϋπνία, οι οποίες όμως δεν με πτοούν καθόλου (ακόμα!).

Έμενε ν' αποφασίσω την τάση που θα ακολουθούσα, εννοώ στη διακόσμηση. Πέρυσι κινήθηκα σε λευκό και κόκκινο, φέτος όμως;
Κι επειδή είπαμε ότι φέτος η κατάσταση σηκώνει υπερβολές, άπλωσα όλα τα στολίδια στην τραπεζαρία για να έχω μια γενική εικόνα και έτσι προέκυψαν... όλες οι τάσεις! Θα καταλάβετε αμέσως τι εννοώ:

Η κλασσική γωνιά σε λευκό, μαύρο και κόκκινο. Λιτή, δίχως πολλά πολλά.


Η παιχνιδιάρικη γωνιά, αφιερωμένη στα αγόρια, με τα ζαχαρωτά, τα μπισκοτόσπιτα, τις χιονόμπαλες και τα καρουζέλ, τα κουδουνάκια και τον καρυοθραύστη.


Η παστέλ γωνιά, γιατί πρέπει να ομολογήσω ότι λατρεύω τα παστέλ και χαίρομαι πολύ που έγιναν μόδα!


Στο μεγάλο κλαδί κρέμασα τα αστεράκια από οδοντογλυφίδες.


Στη σκάλα, έχει ένα παράθυρο και εκεί δημιούργησα την γωνιά με τα ζαχαρωτά. 
Να σημειωθεί παρακαλώ, ότι όλες αυτές τις ημέρες ο καιρός εδώ ήταν βροχερός, γκρίζος και μουντός, που σημαίνει ότι ήταν ακατάλληλος για φωτογράφιση. Αυτή η γωνιά λοιπόν, βγήκε ολίγον χάλια και ειδικά με το φως από πίσω.


Για τα αστέρια έσπασα τα γνωστά μπαστούνια με το εργαλείο που χτυπάμε το κρέας, αφού τα έβαλα πρώτα σε ένα σακουλάκι. Έκοψα δυο αστέρια από χαρτόνι και κόλλησα επάνω τους τα ζαχαρωτά με πιστόλι σιλικόνης.


Τα Χριστούγεννα επίσης, σηκώνουν και το κιτς! Έτσι έφτιαξα μια γωνιά με πολύ χρώμα και πολλή χρυσόσκονη.
Έκοψα αστεράκια από χαρτόνια με γκλίτερ, τα οποία κόλλησα με blu tack επάνω σε ένα κλαδί.


Έκοψα επίσης μικρές λωρίδες από τα ίδια χαρτόνια και τις κόλλησα γύρω από κηροπήγια.



Στην μικρή τουρτιέρα έβαλα τους καρπούς από πλατάνια, στους οποίους άπλωσα ατλακόλ και τους πασπάλισα με χρυσόσκονη και ασημόσκονη. Έτσι ταίριαξαν πολύ με τα περσινά βελανίδια.


Μια γωνιά παρέμεινε από πέρυσι κοκκινόλευκη, μόνο που άλλαξε η διακόσμηση.
Σε μια συρμάτινη κρεμάστρα, κρέμασα στολίδια με τα ίδια περίπου χρώματα, ώστε να δένουν μεταξύ τους.


Στο κάδρο έβαλα μια κάρτα με ταράνδους και στα κλαδιά κρέμασα τις χιονονιφάδες που είχα φτιάξει πριν ένα χρόνο, με υλικό μοντελισμού.


Για το τέλος άφησα τον πίνακα ανακοινώσεων που έχουμε στην κουζίνα. Αφαίρεσα τις λίστες με τα "πρέπει" και στερέωσα επάνω του με μαγνήτες χριστουγεννιάτικες κάρτες. Ναι, είναι καλύτερος έτσι!


Αν τελείωσα με τα στολίσματα; Φυσικά όχι! Αυτά είναι μόνο τα μισά και έχω να κάνω πολλά ακόμη. Το σπίτι εξακολουθεί να μοιάζει βομβαρδισμένο και ελπίζω πραγματικά ότι μέσα στο Σαββατοκύριακο θα έχω τελειώσει.

Σας αφήνω με τις πιο γλυκές ευχές για ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο υπερβολές!
Θα στολίσετε έτσι; 

Καλημέρα!


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook
https://www.facebook.com/pages/Home-is-where-your-story-begins/225452127497286