Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Summer 2014

Οι διακοπές μας δεν κράτησαν πολύ, αλλά είμαστε χαρούμενοι και τυχεροί που έχουμε συγγενείς στην Κρήτη και υπάρχει έτσι μια βάση, στην οποία μπορούμε συνεχώς να στηριζόμαστε.
Οι ημέρες λίγες, οι συγγενείς και οι φίλοι πολλοί, τόσοι, που καταφέραμε να δούμε μόνο τους μισούς. Να τους χορτάσουμε, ούτε λόγος!
Με την επιστροφή μας στο σπίτι και πριν καλά-καλά βγούμε από το αμάξι, επέστρεψε και η πραγματικότητα. Τραγικές ειδήσεις για μια μοιραία πτήση, σκληρές-αδιανόητες εικόνες παιδιών από την Γάζα, η δική μας καθημερινότητα που αλλάζει και ένα σφίξιμο στο στομάχι. Back to reality λοιπόν, παίρνοντας κουράγιο από τις εκατοντάδες εικόνες που τραβήχτηκαν στην Κρήτη. 
Ξεκινώ με μια πέτρα σε σχήμα καρδιάς, που βρήκε και μου έδωσε ο Ορφέας.


Κατά τη διάρκεια των σύντομων στάσεων, λίγο πριν φτάσουμε στο λιμάνι, αποτύπωνα στιγμές και τοπία, όσο οι υπόλοιποι ικανοποιούσαν τη δίψα τους.


Ταξιδεύαμε με το φεγγάρι ολόγιομο. Πελώριο και όμορφο, σαν χάντρα.


Μ' αρέσει που φτάνουμε πάντα χάραμα στο νησί, τότε που τα μπαράκια "σχολάνε" και γίνεται χαμός στους δρόμους. Στο σπίτι όλοι κοιμούνται και μας υποδέχονται ο παππούς και η γιαγιά, που ξυπνούν από τις πέντε.
Κάθε χρόνο χαζεύω τα λουλούδια της πεθεράς μου και τους ζωηρούς βασιλικούς, φυτεμένους στα πιθάρια της. Κι εκεί σε μια γωνιά, μέσα στο πανέρι, το φασκόμηλο αποξηραίνεται, για τον χειμώνα που έρχεται.


Δεν γίνεται να φύγω από το Ηράκλειο, δίχως να γευτώ την μπουγάτσα του ΚιρΚόρ. Ειδικά τα πρωινά, πριν η πόλη ξυπνήσει.


Κι ενώ μάθαινα ότι γινόταν χαλασμός από τη βροχή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, εμείς απολαμβάναμε έναν ήλιο λαμπερό και πολλές βουτιές σε κρυστάλλινα νερά. Κι όταν ο αέρας σήκωνε κύματα, τα εκμεταλλευόμασταν για παιχνίδι.


Σ' αυτό το μαγικό μέρος με τα διάφανα νερά, μάζεψα κοχύλια, ήπια τον πιο ωραίο καφέ, κατάφερα να ξεφυλλίσω ένα περιοδικό, γέλασα με τις ανιψιές μου, που έπαιζαν παράλληλα με τα παιδιά, συνάντησα όμορφα ταβερνάκια και αστείες επιγραφές, αλλά και ένα ξεχωριστό δεντράκι με όμορφα λουλούδια και καρπούς σαν φούσκες. Δεν έχω ιδέα πώς το λένε...

Αγία Πελαγία

Για τα παιδιά μια βάρκα ήταν αρκετή να εξάψει τη φαντασία τους. Κατέβηκαν μόνο όταν ο ιδιοκτήτης της την χρειάστηκε, ώστε να πάει στα βαθιά.


Εκεί, σε εκείνη την μικροσκοπική παραλία, προλάβαμε να κάνουμε γνωριμίες της στιγμής. Ανθρώπους που συμπαθήσαμε και που πιθανόν να μην ξαναδούμε ποτέ.
Μας εντυπωσίασε ο κυρ Αντώνης, που με περισσή υπομονή επιδιόρθωνε τα δίχτυα του για ώρες.


Γελάσαμε πολύ με αυτόν τον απίστευτο τύπο που πουλούσε φρέσκα φρούτα και που δεν μάθαμε ποτέ το όνομά του. Έξυπνος και πολυλογάς, άδειαζε τον δίσκο του στο λεπτό.


Κι έπειτα ήταν και η Σάρα, μια εντυπωσιακή και όλο χαρά Ιταλίδα, που καθόταν δίπλα μου και εντυπωσιάστηκα από το ποτό της. Της ζήτησα να το φωτογραφίσω και σηκώθηκε όρθια όλο κέφι. "Μα φυσικά" μου είπε με τραγουδιστά ελληνικά. "Αλλά θα το κάνουμε σωστά! Θα το βάλω στο νερό, για να δείχνει τέλειο". 
Τελικά δε δείχνει τόσο τέλειο, όσο ήταν στην πραγματικότητα, όμως κάθε φορά που θα πίνω Aperol, θα θυμάμαι την Σάρα.


Άνθρωποι με κέφι, χαμογελαστοί και καλοσυνάτοι, που σου φτιάχνουν τη διάθεση. Τόσο απλά...


Ήπιαμε όμως κι εμείς τα ποτάκια μας. Νυχτοπερπατήσαμε στα σοκάκια της πόλης κι εγώ επέλεξα tropical caipirinha για να ξεδιψάσω! Τροπικά κι εξωτικά!


Όμως η ώρα της επιστροφής έφτασε πολύ γρήγορα φέτος, ακριβώς τη στιγμή που αρχίσαμε να συνηθίζουμε και να χαλαρώνουμε.


Κι έτσι, τράβηξα την τελευταία φωτογραφία, λίγο πριν το φετινό "αντίο".


Μα για το τέλος κράτησα αυτή την εικόνα, του παππού που κρατά από το χέρι τον μικρότερο εγγονό του, την ώρα του αποχωρισμού. Ο μεγαλύτερος κι ο μικρότερος, ο γηραιότερος κι ο νεότερος, δυο γενιές τόσο διαφορετικές, που τις χωρίζουν 80 ολόκληρα χρόνια. Μα για δείτε τις, πιασμένες χέρι-χέρι, πόσα κερδίζει η μια απ' την άλλη... Τόσο ελπιδοφόρο!


Καλημέρα αγαπημένοι μου. Επέστρεψα!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Καλοκαίρι Ελλήνων

Είμαι ξεσηκωμένη για διακοπές, είναι αλήθεια. Είναι κι αυτές οι εικόνες από τα ελληνικά νησιά που εμφανίζονται συνεχώς μπρος στα μάτια μου και δεν με αφήνουν σε ησυχία.
Είναι κάποιες που τις ζήλεψα πραγματικά. Θα θελα να 'ναι δικές μου, θα θελα να 'χα βρεθεί στα μέρη που είναι τραβηγμένες, να ρουφήξω τις στιγμές μέχρι το μεδούλι.
Θα σας τις δείξω κι ας μην είναι δικές μου, κι ας μην το συνηθίζω.
Είναι φωτογραφίες από το ελληνικό καλοκαίρι, όπως το γνωρίζουμε εμείς, μόνο εμείς. Δίχως τις τεράστιες πισίνες που γίνονται ένα με τη θάλασσα, δίχως τα φαντεζί ξενοδοχεία, δίχως τα γκλαμουράτα σκάφη, δίχως τα πανάκριβα ρούχα, δίχως τα γκουρμέ γεύματα. 
Φωτογραφίες στις οποίες αποτυπώνεται το ελληνικό καλοκαίρι στην απλότητά του.
Μα πριν απ' όλα, βάλτε να παίζει αυτό το μοναδικό τραγούδι και φύγαμε...


Πάμε να συναντήσουμε τις φρεσκοσκουπισμένες αυλές και τ' ασπρισμένα σπίτια. Τα παράθυρα με τα παραδοσιακά κουρτινάκια, φτιαγμένα στο χέρι και τους κήπους που μυρίζουν γιασεμί και βασιλικό.

via http://dreamtravelspots.tumblr.com/post/88418287628/mykonos-greece-by-2bgreek
Κήποι φορτωμένοι με πετούνιες και μολόχες σε όλα τα χρώματα, φυτεμένες σε τενεκέδες λαδιού.

via https://au.lifestyle.yahoo.com/better-homes-gardens/gardening/photos/p/8101087/recycled-pot-plants/8101104/

Να δούμε τη θέα από ψηλά, ανηφορίζοντας με τα πόδια. Να ρουφήξουμε καθαρό αέρα, μέχρι να φουσκώσουν τα πνευμόνια μας.


Να μιλήσουμε με τους ανθρώπους που με αγάπη μας προσφέρουν κάτι απ΄την πραμάτεια τους, ντομάτες από τον μπαξέ τους, παραδοσιακά κεντήματα φτιαγμένα με τα χέρια τους, κρασί από το αμπέλι τους. Να τους ακούσουμε, να τους αφουγκραστούμε... Είναι αυτοί που έχουν να πουν τις πιο όμορφες ιστορίες!
via http://fineartamerica.com/featured/old-lady-with-water-pail-carl-purcell.html

Να χαζέψουμε όλον αυτό τον πλούτο που φυτρώνει και αναπτύσσεται στην ευλογημένη γη αυτής της χώρας.

via http://pegonatura.es/platos_arroz_bomba_en.htm


via http://500px.com/photo/1652294/untitled-by-nicholas-pitt
via http://www.pinterest.com/vettakelepouris/being-greek/

Να βουτήξουμε στα καθαρά, κρυστάλλινα νερά, εκεί που οι βάρκες μοιάζουν να αιωρούνται... Σε παραλίες που δεν έχουν ανακαλύψει πολλοί.

via http://www.metrogreece.gr/ArticleDetails/tabid/82/ArticleID/421167/Default.aspx

Να γευτούμε τα πιο νόστιμα φαγητά μας σε κάτι ταβερνάκια που λες κι είναι ξεχασμένα, κάτω από τη σκιά των ελαιόδεντρων ή πλάι στ' αλμυρίκια. 
Να κάνουμε αυτές τις λατρεμένες βουτιές στη σαλάτα, με μπουκιές από φρέσκο χωριάτικο ψωμί.

via http://www.flickr.com/photos/francisbond/8200564959/in/set-72157632051156909/
Να περπατήσουμε στα πλακόστρωτα σοκάκια, κάτω από τις φουξ μπουκαμβίλιες και στα πιο απλά καφενεδάκια, ν' απολαύσουμε μερακλίδικο καφεδάκι με λουκούμι και γλυκό του κουταλιού.


via http://biologikaorganikaproionta.com/photos/ellada/53934/
via http://500px.com/photo/51584062/tinos-by-tingy-wu
via http://beverleyshiller.tumblr.com/page/65

Ν' ανάψουμε κερί σε μια εκκλησιά παλιά κι ερημική.

via http://desertwisdom.tumblr.com/post/43758088214

Να πιούμε παγωμένο νερό από τις πηγές, εκεί που θα δροσίσουμε το καρπούζι μας, όπως εμείς ξέρουμε.

via http://www.pinterest.com/arvanitidoueva/greek-traditions/

Κι όλα αυτά, φορώντας ρούχα αέρινα, ύφασμα λινό, σανδάλια, ένα άρωμα δροσερό που θα ΄χει κάτι από λεμόνι, γιασεμί ή ό,τι άλλο, με μαλλιά ατημέλητα και μια χάντρα θαλασσιά να μην μας πιάνει το μάτι!

via http://www.antennaeurope.gr/app/photocontest/gallery?paged=8&order=timestamp#photocontest

"Μάτια μου η Ελλάδα, την πάει τη φεγγαράδα
κι αν είσαι και ξενύχτης, σε πάει και μια βαρκάδα!"

Άλλος για την βάρκα μας;
Καλό καλοκαίρι ρε παιδιά! Ζήστε το όπως μόνο εσείς ξέρετε...

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook