Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Οι πέτρες σε καλλιτεχνικό bazaar

Χάθηκα πάλι, αλλά ο λόγος είναι καθαρά δημιουργικός. 
Εδώ και χρόνια πριν τα Χριστούγεννα δηλώνω πάντοτε παρούσα με εορταστικές αναρτήσεις, μόνο που φέτος έπεσαν όλα μαζεμένα και δεν πρόλαβα. Φταίει που αποφάσισα για πρώτη φορά να λάβω μέρος σε ένα καλλιτεχνικό μπαζάρ, στο οποίο φυσικά  έπρεπε να έχω υλικό να παρουσιάσω. Έτσι, μέρα νύχτα σχεδόν ζωγράφιζα πέτρες και ξύλινα στολίδια, τις τελευταίες μέρες μάλιστα πολύ εντατικά! Το σπίτι και το γραφείο μου έμοιαζαν με εργαστήρι. Παντού πέτρες, ξύλα, χρώματα, πινέλα, χαρτιά, σημειώσεις, ένας χαμός!



Τελικά κατάφερα να ζωγραφίσω αυτές τις ξύλινες ροδέλες, που μεταμορφώθηκαν σε χριστουγεννιάτικα στολίδια...


...και έτοιμα πια μπήκαν στα σακουλάκια τους. 


Ετοίμασα γούρια σε διάφορα σχέδια, τα οποία κάποιοι από εσάς όταν τα είδατε τα αγαπήσατε και σας ευχαριστώ πολύ γι αυτό και για κάθε ενθαρρυντικό μήνυμα!


Έφτιαξα λίγα πιατάκια κοσμημάτων, ειδικά για όσους βγάζουν τα δαχτυλίδια ή τα σκουλαρίκια τους όταν επιστρέφουν σπίτι. Είναι φτιαγμένα από πολυμερικό πηλό, είναι μικρά και θαυματουργά, αφού έτσι βρίσκεις πάντα τα κοσμήματά σου.


Και φυσικά το σημαντικότερο δημιούργημα... οι πέτρες! Μία μία ζωγραφίστηκαν στο χέρι, τελίτσα-τελίτσα με υπομονή κι επιμονή. Προέκυψαν πολλά και διαφορετικά σχέδια, αλλά και συνδυασμοί χρωμάτων.
Επέλεξα να ετοιμάσω μια σειρά από γυναικεία κύρια ονόματα, τα οποία όμως μπορούν να "σταθούν" και ως ουσιαστικά.


Πέτρες ως διακοσμητικά αντικείμενα για το σπίτι ή και το γραφείο με τα μηνύματα: Home sweet home, happy και hello


Πέτρες σε παστέλ χρώματα, που με τα μηνύματά τους μας θυμίζουν να ονειρευόμαστε, να πιστεύουμε, ν' αγαπάμε και ν' αναπνέουμε...


Λίγες χριστουγεννιάτικες λόγω των ημερών που διανύουμε...


 Και τέλος μερικές πέτρες με απλά σχέδια.


Αν λοιπόν ζείτε στην Αθήνα και αυτό το Παρασκευοσαββατοκύριακο έχετε λίγο ελεύθερο χρόνο, αν έχετε διάθεση για βόλτα, αν θέλετε όλα τα παραπάνω να τα δείτε κι από κοντά, περάστε από το bazaar και θα χαρώ πολύ να σας δω, να τα πούμε και να γνωριστούμε! Θα είμαι εκεί!


Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι!

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Ένα ξεχωριστό δάσος

Πέρυσι τα Χριστούγεννα ταξιδέψαμε Γερμανία για να γιορτάσουμε εκεί με τους γονείς μου. Θυμάμαι τη δεύτερη μέρα Χριστουγέννων βγήκαμε μια βόλτα στο δάσος και ζήτησα από τη μαμά μου να μαζέψει λίγα από τα πεσμένα φύλλα βελανιδιάς. 


"Μάζευε μαμά και κόβε τις κορυφές των φύλλων" της έλεγα κι εκείνη με ρωτούσα τι ιδέα μου 'ρθε πάλι. Της εξήγησα και μπήκε κατευθείαν στο νόημα. Γύρευε τα πιο καλοσχηματισμένα και κατάλληλα φύλλα, ενώ ο Ανδρέας με κορόιδευε, γιατί θα τα κουβαλούσα μαζί μου στην Ελλάδα, λες και δεν υπάρχουν δέντρα στη χώρα μας... Δεν πτοήθηκα καθόλου από τα περιπαιχτικά του σχόλια, καθάρισα τα φύλλα και τα άφησα να στεγνώσουν.

Προχθές τα βρήκα σε ένα από τα κουτιά και θυμήθηκα εκείνη την όμορφη μέρα στο δάσος... Τα έβγαλα, τα περιποιήθηκα και δοκίμασα να φτιάξω αυτό που είχα φανταστεί ένα χρόνο πριν.


Κόβοντας την κορυφή των φύλλων και γυρίζοντάς τα ανάποδα, μοιάζουν με μικρά έλατα. Έτσι, με λίγο blu tack, σταθεροποιήθηκαν όλα στον τοίχο, δημιουργώντας την όψη μιας συστάδας δέντρων. Και μαζί με λίγα αστέρια στην κορυφή τους, μεταμορφώθηκαν σε στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα.


Αυτός είναι ο τοίχος που τα παιδιά έχουν ήδη αγαπήσει, ο τοίχος με το μαγικό μας δάσος, το δάσος της φαντασίας μας.


Κι αν θέλετε το δικός σας δάσος, τότε το Σαββατοκύριακο ψάξτε για φύλλα βελανιδιάς. Έτσι και την βόλτα σας θα κάνετε και το σπίτι θα στολίσετε!

Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι. 
Είναι πια καιρός για χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις νομίζω...

Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Οι Δευτέρες...

Έχω προσπαθήσει πολύ να συμπαθήσω τις Δευτέρες, μα δεν το κατάφερα ποτέ. Ούτε ως παιδί, ούτε ως έφηβη, ούτε ως φοιτήτρια, ούτε ως εργαζόμενη, ούτε ως μαμά... δεν τα κατάφερα. Κοιτάζω με θαυμασμό αυτούς που θεωρούν ότι κάθε Δευτέρα είναι ευκαιρία για νέο ξεκίνημα, μα και πάλι τη θέση του θαυμασμού παίρνει μετά από λίγα λεπτά η απορία και σκέφτομαι "πλάκα μας κάνεις;".
Οι Δευτέρες για μένα είναι "ευκαιρία" να επαναφέρω το βομβαρδισμένο από το Σαββατοκύριακο σπίτι. Είναι "ευκαιρία" να βγω έξω και να τακτοποιήσω υποχρεώσεις. Είναι "ευκαιρία" να πάω στο σούπερ μάρκετ, διαδικασία που καθόλου δεν απολαμβάνω... Είναι "ευκαιρία" για σπαζοκεφαλιές, μέχρι να βρω τι θα μαγειρέψω όλη την εβδομάδα. Είναι "ευκαιρία" να έρθω αντιμέτωπη με το βουνό από ασιδέρωτα. Είναι γενικώς "ευκαιρία" για άγχος, τρέξιμο, αγγαρεία, υποχρεώσεις... Είναι δύσκολες κι ας μη δουλεύω! Όχι, δε συμπαθώ τις Δευτέρες και η περασμένη ήταν μια ζόρικη Δευτέρα, αφού μαζί με όλα τα υπόλοιπα έκανε την εμφάνισή του το πρώτο κρυολόγημα. Ωωω άτιμα και ύπουλα κρυολογήματα, λίγο μόνο να χαλαρώσω και με πετυχαίνετε!
Έτσι, ήπια το πρώτο φθινοπωρινό τσαγάκι προχθές. Κι επειδή η Δευτέρα είχε τα χάλια της, φρόντισα την Τρίτη τον εαυτό μου, ετοιμάζοντας ένα κέικ που αγαπάμε όλοι στο σπίτι, γέμισα με τσάι την αγαπημένη μου τσαγιέρα (περσινό δώρο από τον Ανδρέα) και το ήπια σε μια από τις αγαπημένες χειμερινές κούπες.


Βλέπετε ό,τι αφορά τον εαυτό μας, το κάνουμε πάντα βιαστικά στο πόδι, πρόχειρα και διεκπεραιωτικά. Όχι αυτή τη φορά. Περιποιήθηκα το ρόφημά μου και τον εαυτό μου και βούλιαξα για λίγο στον καναπέ.


Την Τετάρτη δε, κατέβασα από το πατάρι λίγα από τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, έτσι για να πάρω χαρά! Τα θαύμασα, τα περιεργάστηκα, φαντάστηκα το σπίτι στολισμένο και τα ξαναέβαλα στα κουτιά τους, μιας και δεν υπάρχει τώρα χρόνος για στολισμούς. Σύντομα όμως, αφού τα παιδιά ανυπομονούν!


Τα μοναδικά που έμειναν έξω από τα κουτιά, είναι τα δύο τρελαμένα ταρανδάκια που έμειναν βεντουζωμένα στο ψυγείο.


Κι έτσι μια εβδομάδα που ξεκίνησε με πονοκέφαλο, πήρε άλλη όψη μετά από λίγη φροντίδα και μερικά μικρά στολίδια. Όσο για τις Δευτέρες, όχι δεν τις είδα με θετική ματιά, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο χαίρομαι που υπάρχουν στη ζωή μου, σαν μαθήματα καθημερινής τρέλας.

via

Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι! 
Πλησιάζουν οι στολισμοί, πλησιάζει και το Σαββατοκύριακο κι εύχομαι να τ' απολαύσετε!


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

"Ενέσεις" θετικής ενέργειας

Άλλες χρονιές τέτοια εποχή, είχα ήδη ξεκοκαλίσει όλα τα αγαπημένα μου χριστουγεννιάτικα περιοδικά και βιβλία, είχα ενημερωθεί από αγαπημένα blogs, είχα ξεσκονίσει το pinterest. Οι ιδέες κατέβαιναν η μια μετά την άλλη και ανυπομονούσα για τους στολισμούς των Χριστουγέννων. 
Φέτος παρακαλάω να μην περάσουν γρήγορα οι μέρες, γιατί δεν προλαβαίνω να πάρω ανάσα από τις καθημερινές υποχρεώσεις, οι στολισμοί μου έλειπαν... Είναι κι αυτός ο καιρός, αυτή η αλλόκοτη ζέστη που μ' έχει εκνευρίσει, το παραδέχομαι!
Βέβαια τα παιδιά ανυπομονούν! Κάθε μέρα, εδώ και έναν μήνα σχεδόν, με ρωτούν πότε θα στολίσουμε και πότε επιτέλους θα έρθουν οι γιορτές, πότε θα κλείσουν τα σχολεία... καθένας με τον πόνο του δηλαδή!

Τις τελευταίες μέρες θέλησα να μπω λίγο στο πνεύμα, κάνοντας κάτι που πάντα με χαλαρώνει: έψησα μια δόση μπισκότα βουτύρου. Έτσι για χαρά. Να μυρίσει το σπίτι φρεσκοψημένο ζυμάρι, να βουτήξουμε τα δάχτυλα στην κουβερτούρα, να πάρουμε μια γεύση απ' όλο αυτό που έρχεται και που με χαρά περιμένω κι ας παραπονιέμαι!


Με αφορμή τα μπισκότα, άρχισα να αλλάζω και το ράφι της κουζίνας, στο οποίο έχω αδυναμία. Είναι σαν να κοιτώ τη βιτρίνα ενός καταστήματος, οπότε θέλω πάντα να το ανανεώνω και ν' αποτελεί έμπνευση.


Οι αλλαγές ήταν τόσο μικρές, που κανείς δεν τις αντιλήφθηκε, μα ήταν αρκετές, ώστε να πάρω τη θετική ενέργεια που χρειαζόμουν. 


Σαν να μπήκε καύσιμο στη μηχανή, άρχισα πάλι να κάνω λίστες και να βγάζω πρόγραμμα για όσα πρέπει να γίνουν. Ξεφύλλισα λίγα περιοδικά, έριξα κλεφτές ματιές στο διαδίκτυο ψάχνοντας για λίγη έμπνευση, μελέτησα νέες συνταγές και τώρα το μόνο που μένει, είναι να βρω λίγο ελεύθερο χρόνο. 


Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι! 
Άλλο ένα Σαββατοκύριακο είναι μπροστά μας κι εύχομαι σε όλους να είναι απολαυστικό και δημιουργικό! Αν θα είναι και για εμένα αρκετά δημιουργικό, θα φανεί και θα είστε οι πρώτοι που θα το μάθετε...


Litsa

 Επισκεφθείτε το "Home"  στο facebook